ช่วงที่ผมกำลังเริ่มเลิกบุหรี่ ผมไม่ได้งดการออกปั่นจักรยาน ผมยังคงทำมันอยู่ทุกวันโดยการออกไปปั่นตามปกติ แต่พอเข้าวันที่ 5 ผมรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงบางอย่างในขณะที่กำลังขึ้นเขา ปกติแล้วเวลาผมหอบ (ลองทำตามนะครับ) ผมจะหายใจเข้าทางจมูก และหายใจออกทางปาก ทีนี้ตอนหายใจออกทางปาก บางทีมันพาเสมหะออกมากองที่คอด้วย (ผมอยากให้ทุกคนลองทำตามตอนนี้เลย ใครที่ยังเลิกไม่ได้น่าจะมีเสมหะที่คอจริงๆ) ผลข้างเคียงก็คือเราต้องหาวิธีกำจัดมันแล้วก็จะเกิดเอฟเฟคตาม EP3 คือเสียเวลาจัดการกับมัน
แต่ทีนี้ปรากฏว่าเสมหะมันหายไปเลย!!!
คืออาจจะไม่ได้หายทั้งหมด แต่เรียกได้ว่านานๆมันมาที ผลก็คือ ผมสามารถหายใจแบบไหนก็ได้ตามใจสั่งเลย จะเอาเข้าจมูกออกปาก เข้าปากออกจมูก เข้าจมูกออกจมูก เข้าปากออกปาก เข้าสองออกสอง ออกหนึ่ง ออกสอง ได้ทุกรูปแบบ กดบันไดซ้ายหายใจเข้า กดบันไดขวาหายใจออก โอยยยย ได้หมด สดชื่นนนนนน ดอยไหนก็ไม่กลัวแล้ว ชั่วโมงนี้ใครก็ได้ มาเลย อยากปะทะมาก 555555
ผลที่ตามมาอีกคือ มันทำให้ปั่นสนุก อยากออกปั่นทุกวัน เวลาเริ่มดีขึ้น เริ่มแซงและทิ้งห่าง เพื่อนๆ ทุกคนรู้ว่าผมไปทำอะไรมา แต่ก็ไม่ใช่ว่าทุกคนจะทำได้ จากที่เพื่อนๆ เคยตามผมอยู่ข้างหลัง แล้วสปริ๊นหนีในตอนท้ายให้เราเจ็บใจเล่น ตอนนี้ผมสามารถหนีห่างตั้งแต่เริ่มต้นได้เลย หรือจะคอยปั่นตามประกบคุมเชิงไปเรื่อยๆ ได้หมด ผมถูกเพื่อนๆ สถาปนาให้เป็นขาแรงประจำกลุ่มตั้งแต่นั้น (เฉพาะเพื่อนกลุ่มนี้นะครับ 555)
รถยนต์ก็ไม่มีกลิ่นบุหรี่ สภาพการเงินก็ดีขึ้นเล็กน้อย มีเงินเหลือไว้ซื้ออะไรดีๆมากิน บุคลิกภาพก็ดี สุขภาพในช่องปากก็ดีจนหมอจัดฟันทักว่า ช่วงนี้ดูแลฟันดีมากเลยนะคะ ไม่ต้องขูดหินปูนบ่อยๆแล้ว คือหมอก็ไม่ได้ถามหรอกว่าไปทำอะไรมา แต่แค่มันดีจนหมอฟันทักนี่ก็ปลื้มปริ่มมากแล้ว
สรุป บุหรี่เลิกยากจริงไหม
สำหรับผมยากไม่ยาก อยู่ที่มายด์เซ็ตของคนนั้นล้วนๆ
ถ้าเป็นคนที่มีทัศนคติมองโลกในแง่ดีจะเลิกง่ายมากครับ แทบไม่ต้องใช้ตัวช่วย
แต่ถ้ามองโลกในแง่ร้าย มีแต่คำพูดให้ร้ายตัวเองในหัว มันยาก ต้องรอวัน ต้องหาแรงบันดาลใจ เลิกไม่ได้หรอก ไม่น่าจะเลิกได้ คำพูดพวกนี้มันจะบ่อนทำลายเราไปทีละเล็กละน้อย
ลองฝากไปคิดต่อกันนะครับ มันยากจริงหรือเราทำให้มันยากกันแน่
