EP ที่แล้วเป็นเหตุการณ์ที่ทำให้ผมเสียหายทางจิตใจมาก แต่ผมก็ยังมีสติ ผมมั่นใจว่าถ้าผมเคยปั่นได้ดี ผมก็จะทำได้อีก แต่ปัญหาหลักที่ขัดขวางผมอยู่ก็คือเวลาซ้อมที่น้อยลงตามงานที่มากขึ้น และ บุหรี่ เมื่อเราลดงานเราลงไม่ได้ เราลดบุหรี่ลงได้ไหม? ซึ่งตามหลักการมันได้นะ มันได้มาทุกยุคทุกสมัย เพียงแต่เราไม่ทำกันเอง
ตอนปั่นจักรยานขึ้นเขา สิ่งที่เป็นหัวใจสำคัญเลยคือการหายใจ แต่ผมกลับต้องแบ่งเวลาหายใจมาคอยกำจัดเสมหะออกบ่อยครั้ง ทำให้เสียจังหวะอย่างมาก บุคลิคภาพก็เสีย ลองคิดดูว่าสเต็ปการกำจัดเสมหะ 1 ครั้ง เราจะเจออะไรบ้าง ขอยกตัวอย่างเป็นตัวเลขกลมๆ เพื่อให้ง่ายต่อการเข้าใจนะครับ
- เสมหะขึ้นมากองอยู่ที่คอ หายใจไม่สะดวก หายใจได้เพียง 60-70% ความเร็วการปั่นช้าลง 3 วินาทีต่อการกำจัดเสมหะทิ้ง 1 ครั้ง
- ชะลอรถเพื่อรอจังหวะกำจัดเสมหะ ช้าลงอีก 3 วินาทีต่อการชะลอรถ 1 ครั้ง
- ระยะทาง 25km ถ้าเรากำจัดเสมหะทิ้ง km ละ 1 ครั้ง เท่ากับ 6 วินาที คูณ 25 กิโลเมตร เท่ากับ 2 นาทีครึ่ง
ลองจินตนาการดูว่า 2 นาทีครึ่งมันนานแค่ไหน คุณลองนั่งเฉยๆ แล้วจับเวลา 2 นาทีครึ่ง นั่นแหละครับ พวกพี่ๆเขาไปไหนต่อไหนกันแล้ว ผมเพิ่งมาถึง ตัวเลขที่ยกมาเป็นแค่ตัวเลขสมมุติ ของจริงช้ากว่านั้นอีกพอสมควรครับเพราะมันย่ำแย่หมดกำลังใจถึงขั้นลงจอด
แต่ถ้าผมไม่มีเสมหะในคอล่ะ?
